W Polsce obowiązuje prawo probiercze (ustawa z dnia 3 kwietnia 1993 r.), co oznacza, że wyroby przeznaczone do handlu, podlegają obowiązkowi badania i cechowania przez specjalne organy probiercze. Wszystkie wyroby z metali szlachetnych, po uprzednim badaniu, powinny zostać opatrzone cechą probierczą , określającą rodzaj metalu szlachetnego oraz próbą, wyrażoną w częściach tysięcznych.

Obowiązkowi cechowania nie podlegają wyroby ze złota lub platyny o masie mniejszej niż 1 gram oraz wyroby ze srebra o masie mniejszej niż 2 gramy w sztuce lub w dwóch sztukach, gdy w obrocie stanowią parę (np. kolczyki). Jednak dla każdego wyrobu z metalu szlachetnego powinna być przypisana jego masa i próba. Nowe wyroby z metali szlachetnych są ponadto oznaczane znakiem wytwórcy. Wyroby pokryte powłoką z metalu szlachetnego lub je przypominające posiadają znaki "metal" lub "met", które odznaczają je od wyrobów wykonanych wyłącznie z metali szlachetnych.

Na cesze probierczej zawarte są następujące informacje:

    rodzaj metalu szlachetnego, z którego wykonany jest wyrób
    RYCERZ oznacza wyrób ze ZŁOTA
    KOBIETA oznacza wyrób ze SREBRA
    GŁOWA KONIA oznacza wyrób z PLATYNY
    GŁOWA PSA oznacza wyrób z PALLADU
    próbę, czyli informację o zawartości metalu szlachetnego w 1000 jednostkach
    oznaczenie miejsca cechowania: B - Bydgoszcz/ G - Gdańsk/ H - Chorzów/
    K - Kraków/ Ł - Łódź/ P - Poznań/ W - Warszawa/ V - Wrocław/ Z - Częstochowa


Poniższe znaki obowiązują od 8 maja 2004 r

SREBRO (łac. argentum = jasny, biały)

ZŁOTO (Au, łac. aurum)